Tattoo

Ik heb het eigenlijk nooit echt gehad voor piercings (ook al heb ik gaatjes in mijn oren!). In je tong, neus of lip … ik vind het maar niets (niet dat andere mensen er niet mee staan, integendeel!). Tattoos daarentegen hebben me altijd al wat gefascineerd. Niet dat ik er eentje heb, ook al zou ik dat heel graag willen …

Het begon eigenlijk toen mijn oom er eentje liet zetten, juist boven zijn bekken. Iets Gotisch (of wat er ook op trekt …), heel mooi gedaan. Daarna begon mijn nicht erover na te denken ook eentje te zetten ( Dat heeft ze (nog) niet gedaan, hoor. Toen ze dat zei, was ze amper 14). Een tijdje geleden heeft een klasgenoot van me de knoop doorgehakt en er ook eentje laten zetten. En nu begint het bij mij toch ook wat te kriebelen…

Ik wil het niet omdat iedereen het doet. Als ik het doe, moet er een goede reden achter zitten. Er moet een bepaalde herinnering aan vastzitten. Wanneer ik er naar kijk, wil ik aan die herinnering terugdenken (klinkt heel emotioneel, I know.). Maar zomaar een tattoo laten zetten … Nee, dat hoeft niet voor mij. Ik heb onlangs iemand, die me dierbaar is, moeten laten gaan. Het is daarom dat ik die iemand wil vereeuwigen met een tattoo. Dat kan je inderdaad ook met foto’s doen, maar het is net of ik een stukje van die persoon dan bij me heb.

Natuurlijk moet het niet op de eerste de beste plaats gezet worden en ook moet het niet enorm groot zijn. Iets subtiel, zoals een woordje in sierlijke letters, of iets anders. Ik ben er nog niet echt uit, maar zit er wel serieus aan te denken. Voor de pijn heb ik niet echt schrik. Als ik het laat doen, dan moet het wel ineens goed gedaan zijn. Dus ja ... Twijfel alom !

Wat vinden jullie van tattoos : mooi of juist lelijk ?

Stay gorgeous !

Anke