Ik leef nog ...

Een nieuwe blogpost ? Ja, inderdaad. Na een aantal maanden van de radar verdwenen te zijn, verschijnt er weer een artikeltje. Ik zit met een hele hoop dingen en ik wil doen wat ik het beste kon als ik ergens mee zat: erover schrijven. Dat is wat ik vandaag ook ga doen. Ik geef jullie een update van wat er allemaal gaande is - zowel positief als negatief - want er valt heel wat te vertellen ...

Allereerst: ik mis jullie. Ik mis het bloggen. Het valt me enorm zwaar dat ik niet meer kan doen wat ik graag deed. Waar ik jaren voordien wist te multitasken om te bloggen en te studeren, lukt het niet om mijn blog met mijn werk te combineren. Ik kom er niet meer aan toe om 's avonds nog achter de computer te kruipen en artikeltjes te beginnen typen (ook al zou ik zo graag willen!). Producten en inspiratie genoeg om over te schrijven. En toch ... Om van filmen nog maar te zwijgen. Het komt er gewoon niet meer van. Ook nu het terug winter wordt (hello winterdip!), is het voor mij heel moeilijk om te filmen. In het weekend staat vanalles gepland (later meer hierover) en dan heb ik gewoon de tijd niet om te filmen. Stop ik met bloggen ? Dat zeker niet. Zoals je ziet, komt er zo nu en dan wel eens iets online maar zo consistent zoals vroeger ... Nee, dat zal niet meer het geval zijn.

Op het werk gaat het dus goed. Heel druk, veel verantwoordelijkheden bijgekregen maar het is een leuke job met leuke collega's: mij hoor je helemaal niet klagen. En zoals ik al zei: ik zit heel de dag achter de computer. Om dan thuis te komen en terug achter de computer te kruipen voor mij blog; dat is er gewoon even teveel aan. Nu het echte 'grote mensenleven' begonnen is, kan ik ook al aan de volgende stappen beginnen denken: uit het huis gaan. Zal nog niet voor het komende jaar zijn maar ik zit er wel al serieus aan te denken. 26 zou een mooie leeftijd zijn om samen te gaan wonen(ja, je hoort het goed: samen wonen!) . Weer een grote stap, een van de zovelen die nog gaan komen. Geeft me de kriebels maar tegelijkertijd kijk ik er wel een beetje naar uit. Uiteraard zit ik thuis niet slecht maar er komt gewoon een tijd dat je een eigen stekje zoekt en echt op eigen benen moet staan. De eerste stap was al gewoon geld verdienen voor mezelf, het volgende is een eigen stekje.

Nu de harde noot om te kraken: waarom ik eigenlijk zo lang niks meer gepost heb. Helemaal tot in detail wil ik niet gaan en een verklaring moet ik ook niet echt geven maar ik wil dat jullie weten dat ik jullie niet zomaar in de steek heb gelaten. Eerlijk ? Mijn hoofd stond gewoon even niet naar het bloggen. Onze familie heeft ongeveer een maand geleden slecht nieuws gekregen. Waar we dachten dat we nog een paar jaar hadden, ging het ineens maar over een paar maanden meer. Het kwam als een schok, voor iedereen van ons. Ik wilde het niet geloven, kon het niet geloven. Mijn gedachten gingen overal en tegelijkertijd kon ik niets meer op een rijtje zetten. Zelfs nu, nu het nieuws wat verteerd is, is het nog steeds moeilijk te geloven dat het maar maanden zijn. We hebben een 'deadline'. Dus om mijn hoofd wat leeg te maken, ben ik terug beginnen fitnessen. In het begin 3x per week, later - als ik kon - wel wat meer. Even muziek in mijn oren, afzien en aan niks denken. Het werkte verslavend. Gelukkig is sporten gezond maar trop is teveel, dat geldt met alles. Het gevoel dat ik vanbinnen heb, is machteloosheid. And it kills me. Letterlijk. Op het werk zal ik me flink houden en ook vriendinnen en mijn vriend zullen er weinig van merken maar vanbinnen voel ik gewoon alles door elkaar. En het is niet gezond. Mijn weekenden zitten propvol met activiteiten om weg te zijn van thuis, om er niet aan te moeten denken. Maar het is niet gezond. En ik weet het. Ik heb rust nodig. En dat is het 'em juist. Als ik rust, denk ik na. En nadenken op dit vlak, is een hel.

Het moest er gewoon even allemaal uit. Mijn blog was in eerste instantie om mensen iets te laten bijleren over beauty, maar ook om mij te leren kennen op een persoonlijker vlak. Het zijn geen alledaagse onderwerpen die ik vandaag besproken heb maar zo hebben jullie een beter idee hoe ik me de afgelopen tijd gevoeld heb en waarom ik niet echt veel zin had om te bloggen. Beloven om regelmatiger te posten, kan ik helaas niet doen. Ik probeer te goochelen om alles in mijn dagen van 24 uur te laten passen maar soms heb je gewoon langere dagen nodig ...

Stay gorgeous !

Anke